به خدا دست خودم نيست اگر مي رنجم

يا اگر شادي زيباي تو را

به غم غربت چشمان خودم ميبندم
من صبورم اما..

چقدر با همه ي عاشقيم محزونم!

و به ياد همه ي خاطره هاي گل سرخ

مثل يک شبنم افتاده زغم مغمومم

من صبورم اما...

بي دليل از قفس کهنه ي شب ميترسم

بي دليل از همه ي تيرگي تنگ غروب

و چراغي که تو را از شب متروک دلم دور کند

من صبورم اما...

آه اين بغض گران،صبر چه مي داند چيست؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: